Over mijn werk

Aarde, Natuur, Landschap en de Mens daarin houden mij sterk bezig.

Het wordt het steeds moeilijker je te verhouden tot landschap dat continu aan verandering onderhevig is als gevolg van menselijk ingrijpen. De liefde voor de natuur en het onbegrip voor onmenselijk grote kassen, kwekerijen en industrieterreinen.  Vervreemd raken van mijn eigen omgeving en dat laten zien via mijn werk kan een vorm van kritiek zijn op de hedendaagse samenleving. Deze vervreemding kan met afschuw of vol van affectie worden getoond. Ik sluit me niet af maar accepteer de situatie en probeer deze te verbeteren via mijn werk. Hierdoor vind ik de verbondenheid met het landschap weer terug. De harmonie (menselijke maat) en tegenstelling die in het landschap mag en zal blijven.

De verscheidenheid van de mens en zijn verschillende situaties voor mij aanknopingspunten om werk te maken. De kwetsbare mens in zijn diversiteit beroert mij. De oudere mens (“Soms duurt het lang hé … de tijd” 2012), de vluchteling (Shame1, Buul 2017), de wachtende mens (IC 2008), mijn dierbaren (Emmy, nt-5, Loving fight) en mijn migratie naar België (Voorbij Antwerpen 2009), wonen in een ander land met verschillende talen en culturen.

Tijdens de Corona periode (2020) zijn o.a. de volgende werken ontstaan: De drie ramen, Corona mijmeringen en Corona leporello.

In mijn werk lopen zowel technieken en materialen als formaten sterk uiteen.

Ik experimenteel veel: keuzes van materiaal en techniek ontwikkelen zich met het concept en het concept past zich weer aan aan de materialen en de technieken, totdat de verschillende elementen het werk versterken.

Het werk bestaat o.a. uit installaties, projecties, video’s, foto’s, tekeningen/beelden in krijt, grafiet en verf.